من و شما بخواهیم و نخواهیم، بسیاری از ما و همسرانمان باید سرکار برویم؛ کاری که گاهی اوقات ممکن است خیلی دوستش نداشته باشیم. گاهی اوقات هم پیش می آید که شغل همسرمان مورد علاقه ی ما نیست. معمولا زمانی که شغل ما مشکلات یا سختی هایی دارد، کمتر متوجه آن می شویم اما وقتی شغل همسرمان دشواری یا مشکلاتی دارد، بیشتر به چشممان می آید و البته کمتر هم می توانیم با آن کنار بیاییم.اما باید به روشی با آن کنار بیاییم
و با پذیرش شرایط موجود به آرامش خودمان و همسرمان کمک کنیم.
کار نه زندگی
چند سال قبل شاید آرزوی خیلی از افراد داشتن شغل کارمندی آرامی بو د که صبح سر ساعت سر کار بروند و عصر هم سر ساعت راهی خانه شوند. هر چند به دلیل محدودیت های درآمدی، این نوع مشاغل کمتر از قبل طرفدار دارند اما باز هم داشتن برنامه شغلی مشخص و مرتب یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب شغل برای بسیاری از افراد است؛ مثلا بعضی از مشاغل آزاد را در نظر بگیرید؛ مغازه ای که صبح ساعت 9 تا 11 شب باز است و آقای خانه خسته و کوفته ساعت 12 شب به خانه می رسد؛ در این شرایط از طرفی خستگی فردی که چنین شغلی دارد و از طرف دیگر خستگی کسی که به انتظار او در خانه نشسته است، می تواند باعث فرسودگی و ایجاد مشکل در روابط این دو شود. از طرفی بسیاری از مغازه دارها مجبورند روزهای تعطیل را هم سرکار بروند که همین می تواند مشکل را دو چندان کند. البته این مشکل تنها به مشاغلی مثل مغازه داری خلاصه نمی شود، بلکه کارهای دیگری هم می توانند چنین دردسرهایی را به دنبال داشته باشد؛ مثل رانندگان تاکسی. البته گاهی اوقات هم افراد مجبورند برای تامین نیازهای مالی زندگی شان در چند جا کار کنند. این بار اضافه کاری علاوه بر فرسودگی جسمی، فرسودگی روانی زیادی هم به دنبال می آورد.
در شغل های آزاد میزان ساعتی که فرد کار می کند، با میزان درآمد او رابطه مستقیمی دارد. واقعیت این است که گاهی اوقات باید بنشینید و دو دو تا چها تا بکنید و ببینید بالاخره شما پول بیشتر می خواهید یا می خواهید لذت بیشتری از زندگی تان ببرید. همین تصمیم گیری اساسی است که تعیین می کند چطور باید برنامه ریزی کنید. داشتن قوانین مشخص کاری – حتی زمانی که کارتان ویژگی «آزاد» دارد – به شما برای برنامه ریزی بهتر کمک می کند.
کارمند شبانه روزی
سنگینی کارها از سویی و استفاده بیشتر از رایانه و اینترنت برای کار، باعث شده تا تعداد بیشتری از افراد کار را با خودشان به خانه ببرند و شیفت دوم کار را در خانه داشته باشند. گاهی اوقات این آوردن کار به خانه در بعضی روزهای خاص اتفاق می افتد؛ مثل روزهای پایانی سال یا پایان سال تحصیلی. کنار آمدن با این موضوع در این شرایط معمولا راحت تر است اما امان از آن وقتی که این مساله تبدیل به عادتی هر روزه شود! نرسیدن به مسائل خانواده از یک طرف و تشدید مشغولیت های ذهنی می تواند باعث فاصله افتادن بین همسران شود؛ موضوعی که تحمل آن واقعا دشوار است.
در مواقعی که موضوع تشدید می شود، شاید مجبور باشید قوانین خانه را با کمک همسرتان کمی تا قسمتی روشن کنید. این وضعیت دقیقا مصداق جنگ اول به از صلح آخر است. گاهی اوقات افراد ترجیح می دهند کج دار و مریز با موضوع کنار بیایند تا زمانی که دیگر طاقتشان طاق می شود اما این رویه در عین حال که باعث می شود تغییر برنامه بعدا سخت تر شود، فشار زیادی را هم به شما وارد می کند.
اگر در خانه می خواهید بخشی از کارتان را انجام دهید، بهتر است مکان خاصی را برای انجام کارهایتان مشخص کنید. انجام کار در آشپزخانه، هال و پذیرایی در عین حال که باعث می شود کارتان بیشتر طول بکشد، نظم خانه تان را هم بیشتر به هم خواهد زد و نارضایتی بیشتری را هم به دنبال خواهد داشت.
خلاف جریان آب
تفاوت در ساعات خواب و بیداری یا تفاوت در روزهای تعطیل به خاطر تغییر شیفت، مشکلات زیادی را برای خانواده ها می تواند ایجاد کند. پزشکان، پرستاران و کادر درمانی از افرادی هستند که بیشتر با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. برای بسیاری از افراد که از بیرون به زندگی این افراد نگاه می کنند، شاید وجود این تفاوت چندان به چشم نیاید یا تصور کنند که این تنها یک تفاوت ساده در برنامه ریزی است اما تصور کنید وقتی مجبور می شوید مهمانی هایتان را لغو کنید ، در ساعاتی که سریال های خوب تلویزیون پخش می شوند آرام و ساکت بنشینید . تلویزیون را روشن نکنید، وقتی همه در حال مهمانی و دید و بازدید یا مسافرت هستند، در خانه به انتظار همسرتان بنشینید و نتوانید همراه اقوام یا دوستان برنامه ای ترتیب دهید، چه فشاری به شما می آید.
شاید خیلی کار راحتی نباشد و اصلا گاهی اوقات انجام پذیر نباشد اما سعی کنید تا حد امکان برنامه هایتان را با برنامه همسرتان تنظیم کنید. اینکار شانس اینکه زمان های مشترک بیشتری را بتوانید در کنار هم باشید، افزایش می دهد. اگر زمان مشترک مفید با همسرتان هر روز هم نباشد، ایرادی ندارد اما سعی کنید که حتما در طول یک هفته 2 یا 3 برنامه مشترک داشته باشید.
نصب برنامه روی در یخچال و اطلاع داشتن همه از برنامه می تواند هم به برنامه ریزی بهتر خانواده کمک کند و هم از ایجاد مشکل جلوگیری کند.
کار با سفر اضافه
از قدیم این نوع شغل ها وجود داشتند؛ دریانوردان قدیمی ای که مجبور بودند چند ماهی را روی دریا بگذرانند و تنها چند روزی کنار خانواده باشند. حالا در این روزها چنین مشاغلی انواع و اقسام مختلفی پیدا کرده اند؛ از رانندگان جاده ای بگیرید تا مهندس هایی که در پروژه هایی دور از شهرها کار می کنند. زمانی که بچه ها کوچکند معمولا مادری که تنهاست، دردسرهای زیادی دارد به ویژه اگر خودش هم شاغل باشد. اول از همه، درست است که وضعیت خانه شما خاص است اما باز هم این دلیل نمی شود که وظایف خانه تقسیم نشود و تمام کارها به عهده یک فرد باشد. سعی کنید بخشی از کارها را حتما تقسیم کنید بد نیست که در این مورد خیلی شفاف با همسرتان صحبت کنید.
شما این مدت دور از شهر و خانه تان بوده اید، کلی کار عقب افتاده دارید، دلتان برای خانواده تان تنگ شده و از طرفی دوستان و اقوامتان را هم ندیده اید. یکی از اشتباهاتی که افرادی مثل شما می کنند این است که تاریخ آمدن خودشان را از چند روز قبل به همه اعلام می کنند و برنامه های زیادی مثل مهمانی یا قرار ملاقات با دوستان یا فامیل و اقوامشان می گذارند. بد نیست قبل از برنامه ریزی برای روزهای محدود حضورتان، با همسرتان هم صحبتی داشته باشید. در عین حال، یادتان باشد زمان بندی تان به صورتی باشد که حداقل 2 برابر زمانی که برای دیدار با دوستان و اقوام در نظر می گیرید، برای خانواده و به ویژه همسرتان در نظر بگیرید.
مخالف با برنامه ریزی
تصمیم می گیرید که مسافرت بروید ، برنامه ریزی می کنید و همه چیز را مهیا می کنید اما بعد ناگهان همه چیز به هم می خورد. این داستان برای تعدادی از خانواده ها بسیار آشناست. در شغل هایی که برنامه های غیرقابل پیش بینی یا آماده باش های ناگهانی دارند یا با فراخوان های بدون هماهنگی قبلی همراهند، زندگی افراد شاغل و خانواده آنها در ابعاد مختلفی تحت تاثیر قرار می گیرد. پلیس، نیروهای مسلح، هلال احمر و کادر پزشکی و درمانی معمولا چنین وضعیتی را به کرات تجربه می کنند. اول از همه لازم است که کمی واقع بین باشید. وقتی برنامه ریزی سفت و سختی انجام می دهید و اصرار زیادی بر انجام آن دارید ، اگر به هم بخورد ، به شما بیشتر سخت می گذرد ، تا زمانی که همیشه چند درصدی را برای به هم خوردن برنامه در نظر گرفته باشید. وقتی هم برنامه از قبل تعیین شده تان به هم می خورد، عوض حرص خوردن و عصبانی شدن به فکر برنامه ریزی دوباره با همسرتان باشید.
درست است که این شما نبودید که برنامه را به هم زدید اما به هر حال شغل شما باعث این مساله شده است؛ پس مسؤولیت آن هم بر عهده شماست. وقتی برنامه خانواده به هم می خورد، سعی کنید در اسرع وقت برای جبران برنامه قدمی بردارید. گاهی اوقات افراد از اینکه مجبورند غر زدن نزدیکان یا بدخلقی آنها را تحمل کنند، کلافه می شوند. یک راه خوب برای اینکه دوره این ناراحتی در نزدیکان شما کم شود ، این است که با آنها همدلی کرده و به آنها حق بدهید. معمولاً زمانی که افراد احساس کنند طرف مقابل آنها برای احساسات آنها ارزش قائل است، زودتر آرام می شوند
ارکان دعا : 1-اعتقاد و توجه به ربوبیت خدا 2- احساس نیاز 3- اعتقاد به اجابت الهى.
اصل اجابت
بر اساس وعده الهى هرگاه از بندهاى دعا به وقوع بپیوندد اصل اجابت هم از طرف خداوند اجتناب ناپذیر است.
موضوعى که برخى نسبت به آن دچار اشتباه شدهاند، قیاس اجابت انسانها با اجابت خداست زیرا معمولا هرگاه انسانى از انسان دیگرى خواستهاى داشته باشد - اگر در توانش باشد - همان چیزى را که او درخواست کرده است بدون تاخیر و فوت وقت - بدون اینکه در این زمینه به مصالح مختلف احاطه داشته یا آن را در نظر بگیرد - عملى مىکند. و همین محدودیت اندیشه بشرى ذهن او را عادت داده است که اجابت الهى را نیز در همین دائره ارزیابى کند و خارج از آن را بىتوجهى خداوند نسبت به خود دانسته و اجابت نداند. و گاهى نیز تا آنجا در این اشتباه پیش مىرود که در وعده الهى به تردید افتاده و در فهم آن دچار اشکال مىشود.
در صورتى که موضوع اجابت در مورد خدا با آنچه بین بندگان او مطرح است، تفاوت بسیار دارد. او براى استجابت دعاى بنده خود، با احاطهاى که به تمامى مصالح و مفاسد امور دارد با توجه به رحمت عام و نیز لطف ویژهاش نسبت به سائلان، آن چه به صلاح آنان بداند عملى مىکند.
شخص «دعاکننده» نباید در کار دعا تنها به برآمدن حاجت خود قناعت ورزد تا اگر محقق نشد دست از طلب بردارد بلکه باید با نظرى بلند و در افقى بسیار وسیعتر و فراتر از برخى خواستههاى محدود بدین عمل دست یازد
به عنوان مثال مریضى را در نظر بگیرید که به شدت تشنه است و پى در پى به آه و ناله و اصرار تقاضاى آب مىکند، در همین حال اگر یکى از بستگان او که از وضع او بىخبر است با او ملاقات کند بدیهى است اولین کارى که براى او انجام خواهد داد سیراب کردن اوست در حالى که ممکن است با همین آب دادن، حیات او را نیز در معرض خطر قرار دهد. در صورتى که اگر دکتر معالج او در این وضع او را ببیند با احاطهاى که به مرض و نوع آن دارد و آب را براى چنین مریضى خطرناک مىداند، تن به این خواسته نخواهد داد و یا حداقل آن را براى مدت معینى به تاخیر خواهد انداخت. و اگر ممکن باشد از راه دیگرى براى تخفیف تشنگى او اقدام خواهد کرد.
این بىتوجهى به تقاضاى مریض نیست بلکه خود عین اجابت با در نظر گرفتن مصلحت اوست. خداوند متعال نیز، هرگاه دعایى - با توجه به ارکان آن - از بندهاش ابراز شود، قطعا بدان پاسخ خواهد داد، ولى اینکه شخص «دعاکننده» اجابت دعاى خود را در به اجرا درآوردن مو به موى خواسته خود از سوى خدا بداند اندیشهاى غلط، انتظارى بیجا و از باب قیاس خالق به خلق است.
انواع اجابت
اجابت الهى با توجه به مجموعه مصالح و مفاسد تحقق مىپذیرد و بدیهى است چنین کارى صورتهاى مختلف دارد که در هر خواستهاى با توجه به اوضاع و مناسبات خاص آن، به صورت ویژهاى جلوه مىکند که به برخى از آنها مىپردازیم.
البته آنچه اینجا بدان مىپردازیم به غیر از نوع روشن و رایج آن است که برآمدن حاجت دائمى به همان صورت مطلوب اوست.
جلب رحمت
از نتایج بسیار مهم دعا جلب توجه و عنایت ویژه الهى است که سراسر زندگى و لحظه لحظه عمر دعاکننده را فرا مىگیرد.
بر طبق آیات قرآن کریم، خداوند بزرگ رساندن رحمت را به بندگان، بر خود مقرر فرموده و مقصود از آفرینش آنان را نیز همین امر، اعلام کرده است ولى بهرهمندى از آن را به تقاضا و درخواست آنها از خود منوط دانسته است.
شخص «دعاکننده» نباید در کار دعا تنها به برآمدن حاجت خود قناعت ورزد تا اگر محقق نشد دست از طلب بردارد بلکه باید با نظرى بلند و در افقى بسیار وسیعتر و فراتر از برخى خواستههاى محدود بدین عمل دست یازد.
سایه رحمت الهى بر سر آن بندهاى باد که حاجت خویش را از خدا بخواهد و در آن اصرار بورزد خواه آن خواستهاش محقق شود و خواه عملى نگردد
البته خواستههاى کوچک را هم باید از خدا خواست. بلکه بنا به روایتى از امام صادق علیه‌السلام تمامى امور از کوچک و بزرگ را باید از او طلب کرد زیرا همان کسى که صاحب اختیار کارهاى بزرگ است، سررشته کارهاى کوچک را نیز در دستخود دارد.
ولى سخن این است که همواره باید امور محدود و جزیى را در پرتو عنایت کلى الهى خواست و به وسیله دعا عنایت و توجه عام و رضایتخداوند را به سوى خود جلب کرد.
قرآن مجید از قول حضرت ابراهیم علیه‌السلام خطاب به مشرکان عصر خود اینچنین مىفرماید: «واعتز لکم و ما تدعون من دون الله و ادعو ربى عسى الا اکون بدعاء ربى شقیا» من از شما و آنچه مىپرستید کناره مىگیرم و پروردگار خود را مىخوانم بدین امید که به وسیله این کار - رحمت خدا را در همه حال به سوى خود جلب کنم و در پیشگاه او - محروم و مطرود نباشم.
امام صادق علیه‌السلام از نبى اکرم صلی‌الله‌علیه و‌آله نقل مىکند که آن حضرت فرمودند: «رحم الله عبدا طلب من الله عز و جل حاجة فالح فى الدعاء استجیب له ام لم یستجیب [له]، و تلا هذه الآیة...» سایه رحمت الهى بر سر آن بندهاى باد که حاجت خویش را از خدا بخواهد و در آن اصرار بورزد خواه آن خواستهاش محقق شود و خواه عملى نگردد. آنگاه حضرت همین آیه را به عنوان شاهد کلام خود ذکر فرمود.
باز در حدیث دیگرى حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: «ان الله عز و جل یقول: من شغل بذکرى عن مسالتى اعطیته افضل ما اعطى من سالنى». خداى متعال مىفرماید: کسى که به یاد من مشغول شود و از عرض حاجتخود باز ماند - با جلب رحمتخود به سوى او - بهترین عطایاى خویش را که بهسائلان مىدهم بدو نیز خواهم بخشید.
و نیز همان حضرت فرمودند: «هیچ بندهاى دست خود را به سوى خدا نگشود مگر اینکه خداوند بزرگ از این که آن دست را خالى برگرداند حیا مىکند و از رحمت خود آنچه بخواهد بدو عنایت مىکند. پس هرگاه کسى از شما دستبه دعا برداشت آن را بر سر و صورت خود بکشاند.»
بنابراین بهترین و سودمندترین پاسخ الهى به بنده نیایشگر خود سرازیر کردن رحمت بىپایان خویش به سوى اوست و از باب اینکه: «چون که صد آمد نود هم پیش ماست» در پرتو آن تمامى مشکلات مادى و معنوى رو به سامان خواهد گذاشت و هیچ دعایى از مؤمن، خالى از این بهره گرانسنگ نخواهد بود، چه دعاگر حاجت مورد نظر خود را نیز بگیرد یا به مصالحى بدان دست نیابد.
طلاق یک تغییر اساسی در زندگی است که شخص را دچار سردرگمی میکند . ناگهان خودتان به تنهایی میبایست از پس مواردی مانند پول بچه ها شغل تغییرات و موقعیتهایی که اعضای خانواده را تحت فشار قرار میدهد بر بیایید . در اینجا توصیه هایی وجود دارد که " چگونه زندگی جدید را پس از جدایی شروع کنید ؟" اگر مشکلاتی دارید بدانید که :
* بعد از اتمام این زندگی ، زندگی جدیدی در انتظار شماست .
در حال حاضر به سختی می توانید باور کنید زیرا روزی این زندگی چیزی بود که شما خواستار آن بودید . شما خواهان ایجاد و تداوم آن بودید .
* خودتان را فریب ندهید .
از خودتان بپرسید : آیا به راستی این زندگی را می خواهید یا به علت ترس دو دستی به آن چسبیده اید ؟ اگر فکر تنها ماندن ترسناک تر از بودن در یک زندگی از هم پاشیده است خب به ترسهایتان اجازه دهید تا تصمصیم گیرنده باشند . آیا برای از دست دادن زندگی که بود یا میبایست باشد هنوز سوگواری میکنید؟
* روزهای زندگیتان را هدر ندهید .
اندوهگین بودن هیچ محدوده زمانی ندارد اما زندگی محدود است . شما این را متوجه بشوید یا نشوید ، زمان به سرعت سپری میشود. زمانی میرسد که شما باید حقیقت را بپذیرید و بگویید : " من باید کاری برای زندگی ام انجام دهم بچه هایم را بزرگ کنم و کاری کنم که زندگی شاد و معناداری داشته باشم و شخصی فعال در جامعه باشم ." پس از هم اکنون قدمهای استوار بردارید و به جلو حرکت کنید .
* افکار مصیبت بار را از ذهن تان دور کنید .
" زندگی من تمام شده است ." " من همه چیز را از دست دادم ." " همه چیز خیلی بد است ." افکاری هستند که تاثیرات خیلی قوی بر چگونگی احساس شما دارند . متوجه باشید که واقعا اینها درست نیستند . زندگی شما تمام نشده است فقط یک شروع جدید برای شماست . تغییر پیش فرضهای منفی در ذهن تان به تغییر احساسات شما کمک میکند .
* زمان خود را با افسوس هدر ندهید .
شما باید به خودتان بگویید : " اتفاقی است که افتاده !" شما نمی تواتید به گذشته برگردید و کاری انجام دهید اما می توانید کارهای زیادی را هم اکنون انجام دهید .
* برای فرزندانتان الگو باشید .
در آینده فرزندانتان چگونه والدینی خواهند بود وقتی شما در جایی نشسته و گریه میکنید ، به نقطه ای زل می زنید و افسوس گذشته را می خورید ؟ وقتی شما جدایی را پذیرفتید زمان پیشرفت در زنگی تان است .
به خاطر فرزندانتان با همسر سابق خود رابطه جدیدی را تعیین کنید .
در رابطه سابق شما همسر وی بودید اما در حاضر یک دوست معمولی هستید بخاطر بچه هایتان .
* با کودکانتان صحبت کنید .
طلاق ممکن است زخمهای عاطفی را برای بچه هاایجاد کند . با آنها صحبت کنید . با آنها درباره اتفاقاتی که درحال وقوع است و احساساتی که آنها نسبت به وقایع کنونی دارند صحبت کنید و به آنها اطمینان دهید همه چیز بهتر خواهد شد. اگر آنها خیلی چیزها را بدانند می توانند به شما در این مراحل کمک کنند و به این ترتیب آنها هم احساس قدرت می کنند .
* از دیگران کمک بگیرید.
اگر از مردم کمک بخواهید خوشحال می شوند . این لطفی است در حقشان که به آنها اجازه می دهید کاری برایتان انجام دهند .یک گروه حمایت کننده از نزدیکترین دوستانتان داشته باشید که حمایتگرعاطفی ،راهنمای همیشگی ومشوق شما در کارهایتان باشند.بدانید شما اولین نفری نیستید که از سایرین کمک می گیرید.
* از امکانات و موهبت های اطراف خود استفاده کنید.
هرکاری که می توانید برای رسیدن به موفقیت انجام دهید. توانایی ها و نقاط قوت خودتان را کشف کنید و برای کمک به خود و حرکت در یک مسیر جدید و مثبت روی آنها متمرکز شوید.هرشخصی حقیقت وجودی دارد که فقط خودش میداند وباور دارد . به یاد داشنه باشید که شما نتایجی در زندگی بدست می آورید که ابتدا باور دارید و سپس شایستگی آن را.
* برای خودتان وقت بگذارید.
خودتان را در اولویت قرار دهید ،کمی خودخواه باشید و کاری را فقط برای خودتان انجام دهید.بهترین هدیه ای که شما می توانید به فرزندانتان بدهید اینست که از خودتان خوب مراقبت کنید. یک کلاس جدید را امتحان کنید، ورزش را شروع کنید و سرگرمی های فراموش شده که سابقا انجام می دادید را دوباره شروع کنید.
* خانه رویایی تان را بسازید.
اگر شما مجبور به تغییر منزل شدید دنیا به آخر نرسیده است. بدانید که شما و بچه هایتان میتوانید خاطراتی را بسازید که آنجا خانه رویاهایتان شود.
* خود واقعی تان را بیابید.
شما ممکن است زمان طولانی نیمی از یک زوج بوده اید. اما شما هنوز صددرصد یک شخصیت واحد هسنید. آن شخص را دوباره کشف کنید.
* آنچه را دوست دارید انجام دهید.
هرروز وقتی از خواب بر می خیزید چه چیزی شما را به هیجان می آورد.یک لیست از آنچه شما را به اهدافتان میرساند تهیه کنید.
* روحیه شاد داشته باشید.
در زندگی جدید کمی تفریح و شادی کنید. خاطرات زیبایی را با فرزندانتان بسازید تا با اعتماد بنفس و حس احترام به خود بسوی آینده بروند.
* درآینده از خود مراقبت کنید.
این مهم است که همیشه به روابط خود توجه کنید و از خود بپرسید که :" چقدربودن در این رابطه ارزش دارد؟" اگر شما در آن رابطه کاملا خودرا فراموش می کنید پس بهای سنگینی را می پردازید