متن آهنگ هجرانی خواننده روزبه نعمت اللهی

در غم هجر روی تو
رفته ز کف قرار دل
گر ننمایی‌ام تو رخ
وای به حال زار دل
نیست شبی که تا سحر
خون نفشانم از بصر
زآن که غم فراق تو
کرده خراب کار دل
آمده‌ام که سر نهم
عشق ترا به سر برم
ور تو بگویی‌ام که نی
نی شکنم شکر برم
اوست نشسته در نظر
من به کجا نظر برم
اوست گرفته شهر دل
من به کجا سفر برم
مرده بدم زنده شدم
گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من
دولت پاینده شدم
گفت که دیوانه نه‌ای
لایق این خانه نه‌ای
رفتم و دیوانه شدم
سلسله بندنده شدم



روزبه نعمت اللهی خواننده و آهنگساز دانش آموخته در دانشکده ی موسیقی است. با نوازندگی سازهای گیتار و پیانو آشنا و ساز تخصصی اش ویولن است. روزبه ردیف موسیقی ایرانی را نزد مادرش (فرشته جواهری) آموخته و از این رو با نوازندگی تار آشنایی دارد. پدرش مسرور نعمت اللهی از فعالان قدیمی در عرصه ی فرهنگ و هنر کشور به شمار می آید و تعداد زیادی از ترانه های روزبه از سروده های اوست. آلبوم نخست روزبه با عنوان سرزمین مادری در سال 1382 منتشر شد و آلبوم عمو زنجیرباف بعد از آلبوم هفته ی عاشقی از او منتشر خواهدشد.

مه عاشق کش

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش

آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد

در خرابات بگویید که هشیار کجاست

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند

نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است

ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش

کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو

دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی

عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

آسایش بزرگان

شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:

برای خاطر بیچارگان نیاسودن

بکاخ دهر که آلایش است بنیادش

مقیم گشتن و دامان خود نیالودن

همی ز عادت و کردار زشت کم کردن

هماره بر صفت و خوی نیک افزودن

ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن

برای خدمت تن، روح را نفرسودن

برون شدن ز خرابات زندگی هشیار

ز خود نرفتن و پیمانه‌ای نپیمودن

رهی که گمرهیش در پی است نسپردن

دریکه فتنه‌اش اندر پس است نگشودن