السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

بازاین چه شورش است که در خلق عالم است        بازاین چه نوحه و چه عزا چه ماتم است

این چه صدائی است؟ گوش کنید. صدای دلنشین کاروان حسین (ع) است .کاروان او نزدیک و نزدیک تر می شود . کاروانی که با نور ولایت ، حقیقت هستی و تاریخ را نشان می دهد و ساختار نظام مند حرکت انسان را در پرتو مشعل فروزان جمله ( اِنَّ الحسین، مصباح الهدی و سفینه النجاة) ترسیم می نماید.

این کاروان حرکت خویش را از کنار چشمه زلال (نبوت) ، قبر مقّدس رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم ، آغاز نمود و در مسیر خود به خانه خدا،  با توقفی در (عرفات) اهداف خویش را تبیین و با معرفی والا و شگرف، راهی (کربلا) گردید تا راه انجام (تکلیف) شربت گوارای (شهادت) را جرعه جرعه بنوشد و رنج (اسارت) در کوفه و شام را جهت شکوفا شدن هویت (عاشورا) ، لحظه به لحظه تحمل بنماید و در نهایت ، پس از به زانو در آوردن خصم دون، در اوج عزّت و شرف و اقتدار ، پس از زیارت تربت پاک حسینی (ع) و یارانش در (اربعین حسینی)  و بهرمند شدن از فضای ملکوتی آن دشت نورانی و گلزار (نینوا) به (مدینه الرسول)  آن مهد تمدن دینی و الهی گام نهاد تا از آن جا (تولد) دوباره (اسلام) را گرامی دارد و به جهانیان اعلام نماید :  نهال اسلام ، که آن باغبان بزرگ هستی ، در مکه غرس نمود و پس از ارتحالش ، با یورش دیوان و ددان به ساحت قدس ولایت پژمرده گردیده بود، اکنون با خون شفاف ، معطر و مبارک حسین (ع) و یارانش آبیاری گردید و زندگی و نشاطی دوباره یافت.

امام و مقتدای این کاروان حسینی آن نور همیشه جاویدان است و علمدار و پرچم دار آن عباس و کفن پوشان و جان بر کفان و پیشمرگان آن چون علی اکبر، قاسم بن حسن ، علی اصغر ، عون ، جعفر ، عبدالله بن حسن و ...(علیهم السلام )  و مردانی همچون ، مسلم بن عوسجه و حبیب بن مظاهر ‌و تائبانی  مانند حر بن یزید ریاحی و زهیر بن قین و بالاخره غلام آزاده ای چون  جون  و تمامی یاران با وفای حسین بن علی (علهیم السلام ) که روحشان در آسمان ها و ملکوت ، در انتظار لقاء و رضوان الهی و جسمشان در زمین کربلا ، در گیردار با خصم زبون ، تا چه زمان این انتظار سرآید و لبیک ملائک ، گوششان را نوازش دهد . و سفیران و پیام آوران فرهنگی آن ، زینب و ام کلثوم (علیهما السلام) و تمام زنان و کودکان حرم حسین (ع) ، چون رقیه که رسالت خویش را در حریم دفاع از (ولایت )  در کوفه و در جای جای خرابه شام ، به آنجا رساندند  وبالاخره حضرت زین العابدین (ع) آن سجاد قهرمان و امام بر حق و حجت خدا ، تبیین کننده هدف ، مقصد ، راه و رسالت آن کاروان به جهانیان .

حر  با این کاروان به آزادگی و جاودانگی رسید و زهیر در تعقیب و پیوستن به این کاروان ، به فلاح و رستگاری و عاقبت بخیری دست یافت.

کاروان حسین(ع) تعلق به سال 61 هجری ندارد. که با تمام اعصار و زمان ها پیوستگی دائمی دارد و به انسانها پیام می دهد که زندگی جز در سایه ولایت و امامت معنی و مفهومی ندارد. نورانیت عاشورا، مشعل فروزانی است که انسانها، با هر عقیده و مرامی می توانند از آن بهره گیرند. بدیهی است آزادمردان و آزادی خواهان و تمامی منادیان مبارزه با ظلم و بیداد اگر خواهان رشد و تعالی جامعه  خویشند ، به ناچار باید به این مشعل فروزان رو آورند و از نور فیاض آن بهره گیرند.

این کاروان به انسان معاصر که زیر فشار تفکرات غلط به فساد و ابتذال و از خود بیگانگی رسیده، پیام میدهد که : ای انسان، دنیا راه است و رسالت تو عبور. تو وظیفه داری در مزرعه دنیا بذر الهی بپاشی تا خوشه های عظیم را درآخرت درو نمایی. تو وظیفه داری به زندگی جهت، روح و نورانیت بخشی و این ممکن نیست جز با نزدیک شدن به این کاروان نورانی و بهره مند شدن از پیام مبارک آن که : حرکت ، شکر، بقاء ، عزت ، شرف، ایمان، احسان، وفا، ایثار و تواصی به حق و صبر و تمامی صفات عالی است. این کاروان به جهانیان، بالاخص انسان معاصر، این انسان خفته و نالان تاریخ و دردمند این دنیای مادی، که تمامی کوچه های بن بست مکاتب شرق و غرب را جهت رسیدن به بقاء و جاودانگی تا آخر طی نموده ، چشمه حیات طیبه را نشان داد. چشمه ای که در بعثت معرفی گردید و در غدیر به جوشش درآمد و در عاشورا  فوران نمود و در دوران       ظهور دولت یار چون سیلی خروشان، جهان را در بر خواهد گرفت.

ای حسین(ع)، ای نور همیشه جاوید زندگی انسان، ای مشعل فروزان و ای کشتی نجات و ای تجلی امامت و ولایت، ای تجسم مسلم اسماء الهی، ای سالار سپاه توحید و ای گمشده انسان معاصر و بالاخره، ای سرو استوار که قامت بلندت ابرها را در نوردیده و سایه ات جهان را زیر پوشش قرار داده، تو به ما آموختی که برای پرواز، باید با بانگ الله اکبر از بند اسارت دنیا، خلق، نفس و شیطان رهید تا به نقطه اوج هویت الهی ، که در اعلا علیین(کمال) است ، دست یافت.

همچنان که خمینی کبیر رضوان الله تعالی علیه ، آن شاگرد راستین مکتب کربلا، انقلاب با برکت اسلامی را با الهام از پیام عاشورا محقق نمود و این نظام مقدس جمهوری اسلامی، با رهبری و هدایت مقام معظم ولایت حضرت آیت الله العظمی خامنه ای حفظه الله به دست صاحب اصلی آن ( امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف) میرسد.  ما نیز در این انقلاب باید درس جاودانه را بیاد داشته باشیم که :

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا و کل شهر محرم