اخطارهای دنیای مجازی ،کسب و کار در فضای مجازی و تحلیل فضای فرهنگی ،سیاسی و اجتماعی

دکتر بهروز نقویان دکترای مدیریت ، مدیر عامل شرکت تولید نرم افزارهای هوشمند ، خواننده پاپ و محلی خراسان شمالی ،مشاور شهرک صنعتی ایران مشاور دیجیتال مارکت و صادرات

اخطارهای دنیای مجازی ،کسب و کار در فضای مجازی و تحلیل فضای فرهنگی ،سیاسی و اجتماعی

دکتر بهروز نقویان دکترای مدیریت ، مدیر عامل شرکت تولید نرم افزارهای هوشمند ، خواننده پاپ و محلی خراسان شمالی ،مشاور شهرک صنعتی ایران مشاور دیجیتال مارکت و صادرات

اعتیاد اینترنتی

اعتیاد اینترنتی واژه ی جدیدی نیست خیلی از ما با آن آشناییم اما زمانی که این بحث مطرح می شود بیشتر نوجوانان و یا جوانان به ذهنمان خطور می کند آن هم تا زمانی که مجرد هستن.اما انگار اینترنت به یکی دیگر از عوامل از هم پاشیدگی خانواده در ایران تبدیل شده.


 

 

 

امروزه همه چیز دارد مجازی می‌شود. از دانشگاه و مدرک گرفته تا فضا و... حتی اعتیاد هم مجازی شده است. شاید تا‌چند سال پیش اعتیاد به اینترنت امری دور از ذهن بود، اما اکنون اعتیاد به اینترنت به یک واژه آشنا تبدیل شده است. از سال 1995 میلادی روانپزشکی به نام گلد برگ، اعتیاد جدیدی را کشف کرد. او با مردمی روبه‌رو می‌شد که برای دیدن صفحه نمایشگر کامپیوتر، خانواده خود را رها کرده‌اند.

 

اینها در بسیاری از مواقع ترجیح می‌دادند وقت خود را با کامپیوتر و در سایت‌های مختلف اینترنت بگذرانند. به این ترتیب اعتیاد جدید را کشف کرد و بتدریج سایر محققان جنبه‌های دیگر این اعتیاد را شناسایی کردند . اعتیاد به اینترنت، برداشت کلی و اصولا به استفاده مستمر از اینترنت اطلاق می‌شود و امکان دارد دامنه نتایج آن به کم خوابی، به‌خطر افتادن موقعیت شغلی و دگرگونی در روابط خانوادگی و اجتماعی منجر شود.

 

شاید باور کردن این‌که شخصی همسر خود را فقط به علت ارتباط با فرد دیگر در اینترنت ترک می‏کند برای کسانی که به اینترنت اعتیاد پیدا نکرده‏اند، وحشتناک به نظر برسد؛ ولی این مساله هر روز در دنیای اینترنت اتفاق می‏افتد.

 

البته هنوز روان‌شناسان مطمئن نیستند که اسم این پدیده را چه بگذارند. برخی از آنها ترجیح می‌دهند به جای واژه اعتیاد به اینترنت از واژه اعتیاد به کامپیوتر استفاده کنند؛ چون هستند افراد زیادی که ساعت‌ها با کامپیوتر کار کرده و به آن وابسته‌اند، اما اصلا به اینترنت فکر نمی‌کنند. حتی بسیاری از روان‌شناسان در این مساله تردید دارند که آیا واژه اعتیاد برای توصیف زمانی که مردم وقت زیادی را صرف استفاده از اینترنت می‌کنند، واژه مناسبی است.به هر حال واژه را هر چه بنامیم این واقعیتی است که وجود دارد.

مانند تمامی انواع دیگر اعتیادها، اعتیاد اینترنتی، نوعی اختلال و بی‌نظمی روانی ـ اجتماعی با مشخصه‌هایی چون تحمل(نیاز به افزایش زمان لازم برای کسب مطلوبیت برابر با زمان‌های اولیه استفاده)، علائم کناره‌گیری(بویژه رعشه و ارتعاش، اضطراب و بی‌‌حوصلگی)، اختلالات عاطفی (افسردگی، تندخویی و بدخلقی) و از هم گسیختگی روابط و مناسبات اجتماعی(کاهش یا فقدان روابط اجتماعی به لحاظ کمی یا کیفی) است.

 

 

مشکلات میان فردی یا مشکلات هنگام کار یا مطالعه، نادیده گرفتن مسوولیت‌های مربوط به دوستان، خانواده، کار یا مسوولیت‌های فردی، کناره‌گیری پس از دست کشیدن از اینترنت، کج خلقی هنگام تلاش برای دست کشیدن از اینترنت، آنلاین ماندن بیش از زمان برنامه‌ریزی شده، دروغ‌گفتن یا مخفی نگهداشتن زمان واقعی کار با اینترنت از نظر دوستان یا خانواده، تغییر در سبک زندگی به منظور گذراندن وقت بیشتر با اینترنت، کاهش فعالیت فیزیکی، بی‌توجهی به سلامت شخصی و بی‌خوابی یا کم خوابی یا تغییر در الگوی خواب به منظور گذران وقت در اینترنت از دیگر علائم این اعتیاد است.

 

شاید عجیب باشد اگر در دادگاه خانواده بشنوید چون به اینترنت معتاد شده بودم، همسرم از من طلاق گرفت. اما این هم از دردسرهای واقعی دنیای مجازی است.از پیامدهای اعتیاد اینترنتی مشکلات خانوادگی و تاثیر آن روی روابط زناشویی، والدین و فرزندان است.

 

امروزه اصطلاح بیوه‌اینترنتی به همسر معتاد به اینترنت اطلاق می‌شود. آمار نشان می‏دهد اعتیاد به اینترنت ممکن است به فروپاشی خانواده و طلاق منجر شود. شاید باور کردن این‌که شخصی همسر خود را فقط به علت ارتباط با فرد دیگر در اینترنت ترک می‏کند برای کسانی که به اینترنت اعتیاد پیدا نکرده‏اند، وحشتناک به نظر برسد؛ ولی این مساله هر روز در دنیای اینترنت اتفاق می‏افتد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد