شخصیت

حقیقت عشق این است که ما بی آن که دیگران را کم ارزش جلوه دهیم ، شخصیت خود را حفظ کنیم.

گرانبهاترین دارایی ما شخصیت ماست ؛ اگر آن را از دست بدهیم دیگر چیزی نداریم. همه ما با ارزش و در عین حال با دیگران متفاوتیم. پس نابجاست که ارزش کسی را با دیگری بسنجیم. اگر همه در نظر خداوند برابریم پس چرا عده ای از ما خود را برتر از دیگران می دانیم؟ در واقع ما هنگامی که دچار این توهم می شویم که اجازه می دهیم دیگران تعیین کننده ی ارزش ما باشند. تا زمانی که به خود ایمان داریم و ا حترام خود را حفظ می کنیم و غرور خود را نگاه می داریم ، از این داوری ها در امان هستیم.

وقتی که ما برای با ارزش نشان دادن خود ، دیگران را کوچک می شماریم در حقیقت ضعف خود را نشان داده ایم. ما با محبت کردن به دیگران ، بیش از اهانتِ به آنها با ارزش می شویم. چون در واقع ، نیاز به دوست داشتن خویش را آشکار ساخته ایم.