چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید

در مدرسه با یکی از همکلاسی ها بر سر موضوعی بحث شدیدی داشتم و هر یک از ما بر این باور بودیم که درست می گوید و دیگری در اشتباه است.

آموزگار ما تصمیم گرفت که با حل مشکلمان درس خوبی به ما بدهد. او ما را در دو طرف میزش نشاند و یک لیوان بزرگ سفالی را وسط میز گذاشت. لیوان به رنگ مشکی بود. بعد ازمن پرسید لیوان چه رنگی است و من پاسخ دادم مشکی، سپس از دوستم پرسید واوجواب داد «سفید». هر دو با تعجب به هم نگاه کردیم.

معلم از ما خواست جایمان را با هم عوض کنیم و هنگامی که در جای دوستم نشستم با تعجت دیدم که لیوان سفید است و دوستم هم گفت که لیوان سیاه است.

در واقع دو نیمه لیوان رنگ های متفاوتی داشتند و هر یک از ما در جایگاه خودمان فقط نیمی از لیوان را می دیدیم و تصور می کردیم که همه لیوان همین رنگ است.

معلم به ما یاد داد که برای قضاوت در مورد افکار و عقاید هر کسی باید بتوانیم خودمان را در جای او قرار دهیم و از منظر او به موقعیت نگاه کنیم، آنگاه بفهمیم که آیا درست می گوید یا خیر.