همه را ببخشید و روح خود را آزاد کنید!

آنهایی موفق اند و از زندگی شان لذت می برند که روحی بزرگ ، غنی و آزاد دارند .

هر گونه وابستگی ذهنی ، جسمی و روحی به کوچک شدن انسانها می انجامد . شما به هر شکلی که به چیزی وابسته باشید یعنی خود را بدون آن کامل حس نمی کنید . حتی اینکه شما هدفدار هستید و به دنبال اهداف خود می روید ، نباید در شما این احساس را  ایجاد کند که زندگی بدون رسیدن به هدف شما ، برایتان کاملاً غیر ممکن است . اینکه می گویند آرزوهای بزرگ ، انسان را خرد می کند ، بخاطر آن است که وابستگی فراوان ایجاد می کند .

همانقدر مشتاق و علاقمند به اهداف خود باشید و برای رسیدن به آنها تلاش کنید که آمادگی رها کردن شان را دارید .

یکی از مهمترین چیزهایی که وابستگی ذهنی و عاطفی ایجاد می کند و مانع غنی شدن و آزادی روح می شود ، نبخشودن دیگران است . آنها که نفرتی به دل دارند و کسی یا موضوعی یا خود را نبخشوده اند و یا خاطره تلخی را از ذهن خود دورنمی کنند ،روح خود را اسیر کرده اند .

بخشش لطفی است به خود ، نه به دیگران .

هر کسی و به هر شکلی به شما بدی کرده است ، او را ببخشایید . اگر او لایق بخشیدن نیست ،شما  شایسته رها شدن هستید.

 ما با نبخشیدن ، افراد را در ذهن خود زندانی کرده ، با فکر به او ، بزرگش می کنیم و انرژی خود را بیهوده هدر می دهیم ، در حالیکه زندانی های ذهنمون حتی خبر نداشته و ممکن است با خیالی آرام در خانه خود در حال استراحت باشند و ما در حال میگرن گرفتن!.

به جای آنکه به آزار روح خود و بی توجهی نسبت به خود ، مشغول شوید و نهال اعتماد بنفس خود را بخشکانید ، او را ببخشایید و رها کنید و حتی در حقش دعای خیر کنید تا روح شما بزرگ و غنی شود؛ 

خود را نیز ببخشایید

این موضوع در مورد خودتان هم صدق می کند. اگر کار خطا یا گناهی مرتکب شده اید نگویید که هرگز خود را نمی بخشم . نبخشودن خود ، یعنی صدها بار آن اشتباه را در ذهن تکرار کردن و صدها بار احساس گناه را در ذهن ، تشدید نمودن و این یعنی کشتن خود به دست خود به فجیح ترین شکل ممکن ! فکر نکنید که نبخشودن خود ، نوعی مجازات است ، این فقط و فقط خودشکنی است و بس . بجای اینطور مجازات کردن خود ، سعی کنیدگذشته ی خود را با روحی آزاد که تنها با بخشودن به دست می آورید ، جبران کنید . آنچه محکوم و بد است ، رفتار بد است نه انسان . انسان ، بالفطره خوب است و پاک . روح الهی در او جریان دارد ، حالا اگر اشتباهی کرد ، باید توبه کند و تصمیم بگیرد تا خطایش را جبران کرده و دیگر آن

را تکرار نکند.

از همین امروز شروع کنید:

بخشودن را تمرین کنید و دیگران را ببخشایید و روح خود را رها کنید . برای رهایی از احساس گناه و بخشیدن دیگران روی یک کاغذ بارها بنویسید . همه را بخشیدم حتی او را که ...، خود را هم بخشیدم و رها شدم . خود و دیگران را کاملاً بخشیدم و چقدر آزاد و رها هستم . سبک شدم . خداوند حتماً مرا می بخشاید