نوروز ، روز امید
آغاز نوروز ، مصادف است با اول ماه و اول سال که این دو ، نوید دهنده شادی و نور و نشاط اند ، و چه زیبا که این آغاز، مصادف با رویش نیز باشد. اول هر ماه و هر سال، برای آنانکه اعتقاد دینی داشتهاند ، همواره مقدّس و مورد احترام بوده و چه جالب که اسلام نیز این دو را گرامی داشته است. نوروز هنگامی است که روزگار کهن، زندگی را از سر میگیرد و زمانه و آنچه در اوست، نو میشود. حیاتی نو در جسم خاک دمیده میشود و درخت، از این حیات بیبهره نمیماند و سال، راهی نو میپیماید.
هفت سین...
سمنو و سنجد: که نشانه عشق، زایش و تولّد است، بدان امید که در سال جدید، عشق فزونی یابد و تولّد و زایش افزون گردد.
سکّه: خصوصاً ترجیح میدادند که سکّه ضرب سال را بر سر سفره نهند چرا که سکههای تازه، نشان برکت و دارندگی و ثروت است. بدان امید که جیبشان خالی نشود و برکت از زندگی آنها بیرون نرود.
سیب: که راز و رمز آن عشق است و زایش و نمودی از هدیه الهی به بنده. سیب بر سر هفت سین مینهند تا مورد لطف خدا قرار گیرند و از رزق و روزی بهشتی نصیبشان شود و دوستی خدا شامل حالشان.
سبزه: یکی از هفت سین به شمار میرود که نشانه ی برکت ونو شودن وامکان رویش برای انسان است.
سیر: که جزء سبزیجات است و حکایت از تندرستی و سلامت دارد. خود سیر نیز دارای خواص درمانی بیشماری است، بدان امید که بلا و بیماری از خانه و کاشانهشان دور شود. و امیدوار بودند که با تحویل سال، بلا نیز از منزلشان رخت بربندد و در سال جدید، همراه با صحت و سلامت باشند.
سنبل: گلی است زیبا که با بهار و آمدن بهار میروید و آنرا به عنوان نماد آمدن بهار بر سر سفره هفت سین میگذارند. بدان معنا که بهار آمده و ما امید آن داریم که ما نیز بهاری شویم.
و خلاصه این هفت سینی بود که هفتادهزار امید ، در دل آن جای داشت.
اما بیشک، زیباترین تجلی امید در آداب و سنن ایرانی اسلامی ما، دعای تحویل سال نو است:
یا مُقّلِبَ القُلُوبِ والأبصار
یا مُدَبِّرَ اللَّیلِ وَالنَّهار
یا مُحَوِّلَ الحَوْلِ وَالأحوال
حَوِّل حالَنا إلی أحْسَن الحال
ای پدیدآورنده روزها و شبها!
ای تغییر دهنده سالها و حالات بندگان!
حال ما را به بهترین حالات تغییر ده!
یعنی امید آن داریم که ما را دریابی! امید آن داریم که حال ما را تغییر دهی؛ نهتنها به صورت نیکو که به بهترین وجه ممکن! و این یعنی امیدی که بیشک، بیپاسخ نخواهد ماند.
پس سخن به گزافه نگفتهایم اگر که بپنداریم هفت سین، هفتادهزار امید دلْشده دارد
ای گرداننده دلها و دیدگان!