خوش‌باور

باور کنـید زود سر کار می‌روند

از بس که با غرور کلنجار می‌روند

این ملتی که گوش به هر قول می‌کند

صد امتیاز می‌دهد و فول می‌کند

خوش‌باور است و بابت آن چوب می‌خورد

بد انتخاب می‌کند و خوب می‌خورد

تاریخ او به قدمت تاریخ می‌رسد

وز هر طرف به گُرده او سیخ می‌رسد

تن می‌دهد به منطق هر کس سوار شد

هر کس رسید از قِـبَلش نو نوار شد

یعنی که خوش‌رکاب‌تر از ما کسی نبود

با چشم باز، خواب‌تر از ما کسی نبود

این مُلک را فدای دلش کرده بارها

عبرت، گرفتنی است. ولش کرده بارها

مغرور پهلوان سلحشور می‌شود

پشتش به‌خاک می‌رسد و بور می‌شود

...

شد مؤمنانه حصّه خمس و زکات‌مان

صرف به‌دار کردن عین القضات‌مان

اندیشه را به فاجعه تبدیل می‌کنیم

وز کُشتگان هر آینه تجلیل می‌کنیم

...

همخانه‌ها گرسنه بمیرند، بی خیال

باید که روزه نیز بگیرند، بی خیال!

همسایه واجب است مراعات کردنش

نان از دهن گرفتن و خیرات کردنش

از این قبیل ملت ما حال می‌دهد

وین قصه را هزار پر و بال می‌دهد

از این قبیل می‌گذرد مدتی مدید

این گونه‌اند ملت ما، ملتفت شدید؟