حال بهتر

بهتر است سخن را با این دو بیت جناب مولانا شروع کنیم:

ای برادر تو همه اندیشه ای                         مابقی خود استخوان و ریشه ای

گر بود اندیشه ات گل.گلشنی                                    ور بود خاری.تو هیمه گلخنی

چند توصیه مهم برای داشتن حال بهتر:

1. همه چیز دار حس کنید: حتماً می گویید: "یعنی چه؟! ما که الحمدالله حواس پنجگانه مان سالم است و همه چیز را حس می کنیم." خیر. منظورم این نیست که از حواس پنجگانه تان استفاده نمی کنید بلکه می خواهم بگویم به صورت کاملتری از این پنج حس بهره بگیرید. برای مثال وقتی می خواهید آب بنوشید آن را لاجرعه سر نکشید. بلکه از حس بینایی تان سود ببرید و چند لحظه نگاهش کنید و از زلالی آن لذت ببرید. سپس آن را جرعه جرعه بنوشید تا همه عصب های چشایی تان محظوظ شوند. یا وقتی قرار است با دوستان ناهار بخورید به کیفیت و ظاهر زیبای غذا توجه کنید و به عیب های احتمالی اش ننگرید. گلدان گلی پیش روی شماست. به آن نگاه کنید و از ظرافت گلبرگ های قشنگش به شگفت آیید. وقتی به بوستان یا کوه می روید به فریبایی درختان بنگرید یا به صدای رودخانه گوش فرا دهید. هوای پاک را استنشاق کنید و بگذارید هوای تازه در تک تک سلول هایتان رخنه کند. یا اگر قرار است از قدرت شنوایی تان بهره بگیرید همراه با گوش کردن موسیقی جدول حل نکنید یا با دیگران حرف نزنید. همه وجود خود را به موسیقی بسپارید تا زیبایی های آن را درک کنید. آن وقت در می یابید چقدر حالتان بهتر شده و چقدر از زندگی لذت می برید.

2. حس زیبایی شناسی خود را بیشتر به کار بیندازید: خداوند این حس قشنگ را در همه انسان ها به ودیعه گذاشته است ولی متاسفانه غبار عادت جلو چشم خیلی از ماست و از درک زیبایی شگفت بسیاری چیزها محروم هستیم. برای مثال وقتی از کنار جویباری رد می شوید هیچ دقت کرده اید خزه ها چقدر قشنگ اند! متاسفانه خیلی از آدم ها این زیبایی ها را که نمی بینند هیچ. دائم چشمشان دنبال زشتی ها می گردد. دوستی تعریف می کرد فردی وارد باغ خیلی زیبایی شد. همه جا چراغانی بود و موسیقی گوش نوازی پخش می شد. حتی گل ها و درختان و آبشار نیز به وجد آمده بودند! آن فرد چراغ خاموشی را دید و به صاحبخانه متذکر شد. صاحبخانه نگاه عاقل اندر سفیهی به او کرد و گفت: این همه قشنگی اینجا بود. هیچ کدام را ندیدی و فقط آن را دیدی؟؟!!

3. از اطرافیان قدردانی کنید: فرزند خوب دارید. همسر خوب دارید. دوست و خویشاوند خوب دارید. از ایشان قدر دانی کنید. اگر همسر فداکاری دارید به او بگویید: "تو چقدر خوبی که این همه فداکاری می کنی!" نگویید پررو می شود. اگر شوهر زحمتکشی دارید به او بگویید مرهون زحمت هایش هستید. نگویید سوء استفاده می کند و خود خواه می شود. خانم ها به تنها چیزی که نیاز دارند قدر شناسی است و اگر قدرشان را بدانید حاضرند هر نوع فداکاری برای شما بکنند. در زمینه قدر شناسی و بهتر شدن حال افراد خاطره ای دارم که حیفم می آید برای شما بیان نکنم. خیلی سال پیش ساختمانی بنا می کردم. هر وقت می خواستم بروم آنجا به جای اینکه پیش خود بگویم: "این کارگر ها سیمان را هدر دادند. گچ را خراب کردند. آب را باز گذاشتند. برق را مصرف کردند." می گفتم: "خدایا! از تو تشکر می کنم که به من این امکان را دادی در دفترم. در اتاق خنک کولر دار تابستان را سپری کنم. حالا هم با ماشین کولر دار سر ساختمان می روم درحالی که آن کارگران زیر آفتاب داغ زحمت می کشند تا برای من خانه بسازند." وقتی به آن ها می رسیدم روحیه شادی  داشتم و از صمیم قلب از آن ها قدر دانی می کردم. آن ها هم حس واقعی مرا در می یافتند و با جان و دل کار می کردند و من تا می توانستم به آن ها می رسیدم ولی اگر فکرم این بود که کارگران به من ضرر می زنند به یقین دیگر نمی توانستم از ته دل به آن ها بگویم: "خدا قوت!" و آن ها می فهمیدند از سر مصلحت این طور حرف می زنم. بنابراین قدر شناسی باید آگاهانه و از روی احساس واقعی باشد نه مصلحتی و دروغین. وگر نه تاثیر مثبتی بر حال خودمان یا دیگران نمی گذارد.

4. به نعمت های اطرافتان توجه کنید: خداوند به شما نعمت هایی داده است. تن سالمی دارید. اندام زیبایی دارید و لباس برازنده تان است. همسر و فرزندان خوبی دارید. پست و مقام والایی دارید. خانه زیبایی دارید. باهوش هستید. خوب صحبت می کنید و ...  روی همه این ها تمرکز کنید و قدرشان را بدانید تا روحیه شما بهتر شود. پس می بینید احساس خوشبختی به دست خود ماست. مسلم است اگر روی نداشته ها متمرکز شویم حتما احساس بد بختی می کنیم.

5. ببخشید: برای دیگران هدیه بخرید. گل بدهید. به دیگران چیزی ببخشید. اگر پول ندارید با حرف دل ها را شاد کنید. به بیمارستان ها سر بزنید و بر زخم دل بیماران مرهم بگذارید. به پرورشگا ها بروید و دست نوازش بر سر یتیمان بکشید. خلاصه دیگران را شاد کنید تا زندگی شما هم شاداب شود. وقتی می بخشید به جای اینکه از دیگران انتظار سپاس داشته باشید به نشاطی که پس از بخشیدن در شما ایجاد می شود  فکر کنید. چه بسا از کسی که به او بخشیده ایم  باید تشکر کنیم زیرا وجود او و بخشش به او باعث ایجاد شادی در ما شده است.

عشق بورزید: به همسر. اطرافیان. همه آدمیان. گل ها. درختان و حیوانات عشق بورزیم. دوست داشتن به ما شادی می دهد. به ما لذت می دهد و احساس خوشبختی می کنیم. فکر نکنید خوشبختی یعنی پول زیاد داشتن یا موفقیت در امور مهم. خیر. خوشبختی و حال خوب داشتن یعنی در لحظه ها احساس خوشبختی و شادابی کردن