اینترنت و وب گردی از جمله پدیده هایی است که در دو دهه اخیر جای خود را در میان مردم جهان باز کرده است و دیگر حد و مرزها نسبت به این پدیده شکسته و تمامی افراد اجتماع صرف نظر از دیدگاه ها و سلایق گوناگون به آن گرایش پیدا کرده اند.اما اینترنت تا جایی پیش رفته که حتی از تلویزیون و ماهواره، 2رقیب سنتی تر خود پیشی گرفته است.
دیگر افراد نه تنها نسبت به این ابزار ارتباطی اشتیاق بیشتری نسبت به ماهواره و تلویزیون از خود نشان می دهند که با آمدن مطبوعات آنلاین نیز از اقبال مردمی نسبت به روزنامه های سنتی و چاپی به شدت کاسته شده است. اما آنچه اینترنت را مانند تلویزیون برای کودکان خطرناک جلوه می دهد افزایش سایت های بازی های اینترنتی و سایت های غیراخلاقی است که باعث بروز ناهنجاری هایی در میان قشر نوجوان و جوان جامعه می شود. در واقع کودکان نه تنها در معرض خطر اعتیاد به بازی های کامپیوتری و فراتر از آن بازی های اینترنتی قرار گرفته اند که در معرض آموزش بسیاری از مسائل غیراخلاقی نیز قرار می گیرند. از همین رو والدین باید هوشیار بوده و هم بر ساعات استفاده کودکان خود از اینترنت و هم دسترسی کودکان خویش به سایت ها نظارت داشته باشند؛ در واقع بی حد و مرز بودن دنیای اینترنت و نامحدود بودن آن و جاری نبودن قوانین محدود کننده خاص بر اینترنت آن را بدل به پدیده ای بس خطرناک برای کودکان کرده است.
دور از خطر نگهداشتن کودکان در اینترنت به این معناست که به آنها بیاموزیم کاربری هوشمند و مسئول بوده و به فضای مجازی مانند یک "بازی" نگاه نکند.
اینترنت یک پدیده دو کاربردی است که همزمان می تواند برای کودکان مفید و در عین حال بسیار مضر باشد؛ مفید از آن رو که اینترنت دارای سایت های متعدد آموزشی است و در زمینه آموزشی می تواند نقش مؤثری برای کودکان ایفا کند و علاوه بر این اینترنت و در کل استفاده از فناوری رایانه ای، امروزه پایه و مبنای ورود به مدرسه و دانشگاه و در سنین بالاتر بازار کار قرار گرفته است. از سویی دیگر بازی های اینترنتی نیز با رعایت پاره ای از موارد از جمله پرهیز از پیگیری بازی های خشونت بار کامپیوتری و اینترنتی توسط کودکان و نظارت والدین بر انجام این بازی ها می تواند در تقویت هوش کودکان مؤثر واقع شود. سویه دیگر استفاده از اینترنت سویه منفی و مخرب آن است که درصورت عدم نظارت والدین و ورود کودکان به سایت های غیراخلاقی می تواند بسیار مخرب باشد.
صدمات بهداشت روانی از طریق اینگونه سایت ها به کودکان و نوجوانان به ویژه در ایجاد مسائلی مانند انحرافات جنسی، خشونت، اعتیاد، رفتارهای ضد اجتماعی، سست شدن مبانی خانواده و اشاعه جرم و جنایت در طیف وسیع در بسیاری موارد جبران ناپذیر است.به همین خاطر والدین باید ضمن آنکه خود مبانی کامپیوتر و اینترنت و نحوه استفاده از آن را فرا می گیرند، توجه داشته باشند که با محدودیت های شدید و تنبیهات نمی توان به طور کامل بر استفاده کودکان از اینترنت نظارت داشت.
صحبت با کودکان در مورد نحوه استفاده از کامپیوتر از سوی آنان و خطراتی که در هنگام آنلاین شدن ممکن است آنها را تهدید کند.از جمله راهکارهای مؤثر نظارتی محسوب می شود.گفت‌وگوی آنلاین را با او تمرین کنید تا بیاموزد با غریبه های حاضر در فضای مجازی چگونه برخورد کند.
دیگر راهکار مناسبی که می تواند در این زمینه از سوی والدین پیگیری شود، قرار دادن کامپیوتر در مکانی از منزل است که بتوان فعالیت های کودک را تحت نظر داشت.
محدود کردن زمان استفاده از کامپیوتر نیز اقدام مهمی است که می تواند توسط والدین به اجرا درآید.
نظارت بر پیام های الکترونیک در چت روم ها نیز بسیار مهم است. والدین باید این نکته را مورد توجه قرار دهند که برای پیشگیری از ارتباطات زیاد کودکان در چت روم ها و استفاده آنها از فضای مجازی به منظور دوست یابی، باید تلاش هایی را جهت بر قراری روابط اجتماعی سالم برای کودکان خود انجام دهند و اوقات بیشتری را صرف بردن کودکان به پارک و منازل افراد خانواده خود که دارای کودکان همسن و سال هستند، انجام دهند.
دور از خطر نگهداشتن کودکان در اینترنت به این معناست که به آنها بیاموزیم کاربری هوشمند و مسئول بوده و به فضای مجازی مانند یک "بازی" نگاه نکند. باید به فرزندان خود بیاموزیم که قانون طلایی فضای مجازی را رعایت کنند.قانون طلایی : هرگز کاری را که در زندگی واقعی انجام نمی‌دهید، در اینترنت هم انجام ندهید.
درباره اینکه آیا فرزندتان واقعا به داشتن یک آدرس ای-میل یا سیستم‌های پیام رسانی نیاز دارد، فکر کنید. اگر پاسخ مثبت است، تمام ارتباطات به غیر از فهرست گیرندگان و فرستندگان مورد تایید خود را فیلتر کنید و مراقب باشید که فهرست دوستانش، طولانیتر از رقم سنش نباشد و شما همه آنها را در زندگی واقعی، بشناسید.
برای فرزندان کوچک تر : وب سایتهای مورد علاقه آنها را در بخش نشانک یا Bookmark قرار دهید تا برای پیدا کردن آنها نام سایت را اشتباه تایپ نکرده و از سایت "بد" سر در نیاورد. از موتورهای جست‌وجوی کودکان مانند Yahooligans و Ask Jeeves استفاده کنید. زمان حضورشان در اینترنت را به نیم ساعت در روز محدود کنید، مگر اینکه در حال انجام دادن یک برنامه خاص درسی باشند.تا جایی که می‌توانید در کنارشان بنشینید و ببینید که در اینترنت به کجا می‌روند، چه چیزی برایشان جالب است و هر سوالی که فکر می‌کنید بپرسید و به تمام سوالات او پاسخ دهید.
به آنها بگویید که قبل از فرستادن هر مطلبی اعم از مشخصات شخصی یا مطالب دیگر از طریق ایمیل، IM یا قرار دادن آن در بلاگ و وب سایت، نظر شما را جویا شوند.در اوقات فراغت به دنبال سایتهای سالمی بگردید که بتوانید به او معرفی کنید.
نوجوانان بیش از هر چیز دیگر برای یافتن دوست جلب اینترنت می شوند. آنها گروه های جدید می یا بند،احساس تعلق میکنند، وارد جایی می شوند که دیگران آنها را می شناسند،و میتوانند از آن طریق گروهی را انتخاب و یا حتی خلق کنند . تکنولوژی فضای مجازی به لحاظ شیوه های تشکیل گروه برتری دارد و نوجوانان از این مزیت استفاده می کنند .چراکه پیوستن و یا تشکیل یک گروه اهمیت بسیاری در هویت در حال تکامل آنها دارد.
اما موقعی که در یک گروه هستند چه می کنند؟لطیفه تعریف میکنند، بازی میکنند،از والدین و معلمان خود شکایت کرده و از زندگی واقعی خود صحبت میکنند،از یکدیگر حمایت کرده و یکدیگر را نصیحت میکنند ،همان کاری که در زندگی واقعی انجام می دهند. اما این مساله جنبه منفی نیز دارد . نوجوانان ممکن است به گروههای آن لاینی ملحق شوند که چندان مورد علاقه آنان نیست .گروههای سیاسی افراطی ،رسوم شیطان پرستی، مجالس عیاشی آن لاین که در زندگی واقعی نیز وجود دارند ،از این دسته اند . زمانیکه در اتاق خواب پشت کامپیوتر نشسته اید شرکت در این گروهها آسانتر است.
مشکل معمول روابط در گروههای آن لاین سطحی و موقتی بودن آنهاست. فضای مجازی ممکن است به نظر چنان سورئال،و حتی تخیلی ذهنی برسد که برخی افراد حتی در صورت برخورداری از سطح احساسات و تعهدات بالا آن را جدی نمی گیرند.چنین وضعیتی به برنامه تلویزیونی متقابل میماند که شما را از نظر احساسی درگیر نموده،اما تنها یک برنامه تلویزیونی است. برای نوجوانانی که مشتاق یافتن گروه یا دوستان خوب هستند ،زمانیکه دوستان شان به یکباره و بدون توضیح حقیقت خود را تغییر میدهند،عقب می کشند یا بطور کلی ناپدید می شوند لطمه زیادی میبینند. با یک کلیک دوست شما بدون به جا گذاشتن هیچ گونه ردپایی محو شده و میتوانیدحتی بدون گفتن خداحافظی بروید . در این جا خداحافظی کردن آسان است .سطحی و موقتی بودن روابط اینترنتی همواره صادق نیست . افراد در فضای مجازی دوستان خوبی یافته و رابطه خود راحفظ میکنند. اما همراهان سطحی آنقدر هستند که این مساله را ،خاصه برای نوجوانانی که در رابطه با مسایلی همچون صمیمیت، اعتماد و وفاداری حساس هستند، بدل به نومیدی مشکل سازی کنند.
ارتباط جنسی مجازی
از آنجا که وارد مقوله صمیمیت شدیم، بگذارید به جذابیت دیگری که نوجوانان را به سوی فضای مجازی می کشد بپردازیم: ارتباط جنسی مجازی. همه می دانند نوجوانان به این ارتباط علاقه بسیار دارند.این موضوع یک ماجراجو یی است که ترشح هورمونهایشان را افزایش داده و راهی برای جد ا شدن از والدین و نگرانی، خشم و عصیان است. برایشان به معنای گسترش یک هویت بالغ است.اما ارتباط جنسی مجازی چیست؟ معمولا شامل صحبتهای تحریک آمیز از طریق تایپ توصیف دقیق رفتار، و احساس ناشی از آن ، یا تبادل عکس می شود.
حال اینکه آیا والدین با اینکار مخالف هستند یا نه به ارزشهای آنان، میزان صراحت ارتباط مجازی و قرارهای اینترنتی بستگی دارد .برخی گمان میکنندکه گمنامی در ارتباط جنسی مجازی معضل بوده و این نوع ارتباط سطحی،مصنوعی و غیرطبیعی است ،یا اینکه به هر نوع و شکلی برای نوجوان نامناسب است .
در خانواده های مشکل دار نوجوانان نیازمندمهربانی بزرگسالی هستند که جای والدینشان را گرفته، یا از آنها حمایت کرده و در مورد مشکلات زندگی واقعی راهنمایی شان کند، دراین زمان به والدین اینترنتی روی می آورند.
شکارچیان بزرگسال
یک مساله بغر نج زندگی آن لاین آنست که هرگز نمی توانید در باره هویت طرف مقابل مطمئن باشید، یک دختر 22 ساله ممکن است مردی 40 ساله باشد. برخی چت رومها در جهت حمایت کودکان در برابر این بزرگسالان کنترل می شوند، اما هیچ گونه نظارتی بر بسیاری از آنها وجود ندارد.حتی در گروههایی که تحت نظارت قرار دارند راهی برای جلوگیری از بزرگسالان شکارچی که برای جلب توجه جوانان تظاهر به جوان بودن میکنند وجود ندارد.اگر یک شکارچی تظاهر به نوجوان بودن نکند، خود را به عنوان محرم اسرار و همدرد و حمایت کننده وی جلوه داده و او را تشویق می کند تا مشکلات خصوصی خود را با وی در میان نهاده و ازنظر احساسی به او وابسته شود . در این حالت نوجوانان مشکل دار که نسبت به والدین خود بیگانه و بطور کلی تنها هستند بسیارآسیب پذیر ترند.این استراتژی ها همان هایی هستند که شکارچیان در زندگی واقعی خود از آن استفاده می کنند. اینترنت تنها راه دیگری برای سوءاستفاده از کودکان است.
می بایست برخی قوانین را به کودکان آموخت که قابل تعمیم به ملاقات با بزرگسالان مشکوک درزندگی واقعی نیز باشد:
اطلاعات شخصی را نزد افراد بیگانه فاش نکنید . شماره تلفن یا آدرس خود را در اختیار آنهانگذارید. اگر فردی شما را مضطرب کرد یا از شما خواست کار اشتباهی انجام دهید از اینترنت خارج شوید. (از او دور شوید.)
نام کاربری فرد را بنویسید و والدین خو د را مطلع کنید تا بتوانند با مسوولین آن چت روم تماس گیرند. از افراد بیگانه هدیه نگیرید و حتی اگر از شما خواستند، با کسی تماس نگیرید. بدون نظارت خانواده هرگز به صورت آف لاین با کسی ملاقات نکنید.والدین می بایست بدانند کودکانشان با چه افرادی چت می کنند . عکس این قضیه هم مطرح است. نوجوانانی که برای گفتگو با افراد بالغ تظاهر به بزرگ بودن می کنند . گاهی اوقات پیشروی های جنسی نوجوانان که تغییر هویت داده اند بسیار صریح است.
والدین اینترنتی
جنبه تاسف آور مساله مربوط به فرضیه شکارچیها آنست که برخی بزرگسالان واقعا" افرادی فهمیده و مهربان هستند که مراقبت از نوجوانان برایشان خوشایند است . برخی نوجوانان که تلاش می کنند از والدین خود جدا شده و از هرچیزی که مربوط به آنها باشد فاصله گیرند، موقعیت استفاده ازوالدین خود به عنوان مدل را از دست می دهند .
در خانواده های مشکل دار نوجوانان نیازمندمهربانی بزرگسالی هستند که جای والدینشان را گرفته، یا از آنها حمایت کرده و در مورد مشکلات زندگی واقعی راهنمایی شان کند . در این موارد که نوجوانان از والدین خود که هیچ چیز درباره اینترنت نمیدانند و یا با خصومت برخورد میکنند، احساس دوری میکنند. در واقع والدین اینترنتی ،به فردی همدرد و از نظر احساسی قدرتمند در زندگی نوجوان بدل می شوند.فردی داستانی برای من تعریف کرد که در قسمت مربوط به مراقبت از کودکان بصورت آن لاین وآف لاین چرخش جالبی داشت . پدری اعتراف میکند که او و دخترش ر ابطه وحشتناکی داشته اند .آنها دا یما با یکدیگر دعوا داشته و اغلب بر سر استفاده دختر از امکانات فضای مجازی با یکدیگربحث می کرده اند. پدر نگران عواقب اینکار برای دخترش بوده است. سپس در حرکتی که از نبوغ پدرانه سرچشمه می گیرد،از کامپیوتر محل کار برای اتصال به اینترنت استفاده کرده و تلاش میکند با دخترش رابطه برقرار کند. این ایده بهتر از آنچه پدر گمان میکرد موفقیت آمیز از آب در می آید. هر وقت با هم مشکل پیدا می کردند، چت به صورت آن لاین راحت تر می شد، احساسات مهم ابراز شده و آن دو مشکلات زیادی را به این صورت حل کردند . بعدها پدر مورد نظر اعتراف کرد که این چنین ملاقاتهای اینترنتی بهترین موقعیتی بوده است که در رابطه میان او و دخترش بوجود آمده است.
گرفتار در شبکه: اعتیاد
از آنجا که فضای مجازی می تواند بسیاری از نیازهای نوجوان را ارضا ء کند، احتمال اعتیاد به آن زیاد است. آیا تمامی نوجوانها در معرض این خطر قرار دارند؟ نه .برخی همواره کاربرهای عادی باقی خواهند ماند، برخی به کاربرد زیاد از اینترنت پرداخته ، اما افرادی که قربانی این مساله می شوند احتمالا مشکلاتی در زندگی واقعی خود دارند ،و فضای مجازی جایی برای تخلیه،مکانی برای درخواست و کمک کردن آنان میشود.
علایم خطر استفاده بیش از حد از اینترنت چیست؟
تکذیب و دروغ گفتن درباره میزان زمان مصروفه پای کامپیوتر، یا آنچه با کامپیوتر انجام می دهند. خستگی شدید و تغییر درعادات خواب، همچون بیداری زودهنگام یا بیدار ماندن تا پاسی از شب برای سپری کردن حداکثر زمان ممکنه در اینترنت، مواجهه با مشکلات تحصیلی همچون افت نمره.گاهی اوقات والدین از آنجا که گمان می کنند فرزندشان با استفاده از کامپیوتر به انجام تکالیف درسی می پردازد، از این حقیقت که کامپیوتر مقصر است چشم پوشی می کنند.
دوری از دوستان و افت علاقه نسبت به سرگرمیها .فعالیتهای اینترنتی جای زندگی واقعی را می گیرند. کاهش اشتها خاصه زمانی که از استفاده از کامپیوتر محروم می شوند . زمانی که والدین با نوجوانان مخالفت می کنند آنان به طرز خصومت آمیزی عکس العمل نشان می دهند.حتی ممکن است قوانین استفاده از کامپیوتر را زیر پا بگذارند.بطور کلی آنجا که آنان احساس می کنند ازوابستگی شان نسبت به دوستان مجازی خود محروم شده اند واکنشهای شدید نشان می دهند.
جوانی در پی رابطه اینترنتی با یک دختر، وی را به قتل رساند، مدیرعامل قلابی که به بهانه پرداخت وام های کلان به دختران جوان، آنها را در چت روم فریب می داد و اقدام به کلاهبرداری می کرد، بزودی در دادگاه محاکمه می شود و پرونده دختر نوجوانی که به خاطر علاقه به اسکی در دام جوان بزهکار افتاد. همه اینها مواردی است که در صفحه حوادث با آنها برخورد می کنیم و مسبب این حادثه ها امری نیست جزء چت.
چت امکان بزرگی را برای فرار از مشکلات خانه،کار،ازدواج وزندگی واقعی فراهم می آورد.هر روز میلیونها نفر از افراد با همین مسایل در زندگی شان وارد چت می شوند.این واقعیت که فرد صرفا بایک صفحه کامپیوتر صحبت می کند ،شجاعتی را در وی بر می انگیزد که ممکن است در زندگی واقعی خود هیچ گاه چنین جسارتی را از خود نشان ندهد.
مشکل از این واقعیت ناشی می شود که آنچه که در آغاز ،فراری به سوی یک دنیای خیالی و مجازی است، در عمل به انتخاب افراد آسیب پذیر منجر می شود. روابطی که در چت پایه ریزی می شوند ،شکل واقعی به خود می گیرند،در حالیکه شخصیت ها غیر واقعی است.
ظهور چت عرصه جدیدی است برای کودکان،نوجوانان وجوانانی که به نوعی می خواهند اوقات فراغت خود را پرکنند در این میان خانواده ها باشناخت وآگاهی نسبت به این مقوله باید فرزندان خود را راهنمایی کنند .
کودکان ونوجوانان در جاهای مختلفی چون خانه یا بیرون خانه به کامپیوتر ها دسترسی دارند،تمام کامپیوترها به نرم افزارهای محافظ کودک تجهیز نشده اند،ممانعتها و کنترلها شاید در همه جا صورت نگیرد اما راههای زیادی وجود دارد که بتوانیم به آنها متوسل شویم تا فرزندانمان در مواجهه با این ابزار خود را از خطرات حفظ کنند.
نوجوانان باید بدانند که حریم امنی در اینترنت وجود ندارد ،بسیاری از افراد یا نمی دانند یا نمی فهمند که اینترنت حریم امن و کاملی را برای آنها فراهم نمی کند،هر چیزی را که آنها می نویسند وانجام می دهند تعقیب و پیگیری شده و مشکلاتی را برای آنها ایجاد خواهد کرد.
در وهله دوم یک وسیله مهم دفاعی ،نرم افزارهای مسدود کننده و پالاینده است.عدم استفاده از چنین نرم افزارهایی توسط خانواده منعکس کننده فقدان اطلاع از وجود چنین نرم افزارهایی است که می تواند خانواده نگران را کمی به آرامش برساند .باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم، اگر والدین از فیلترهای اینترنتی استفاده می کنند ،باید راهبردهای خاصی داشته باشند ،زیرا در مواقعی فیلتر ها نیز عقیم می ماند.
والدین واتاق های گفتگو
والدین باید این آمادگی را داشته باشند تا قواعد خانوادگی خود را در مورد استفاده از اینترنت ترقی دهند. زیرا اینترنت به رشد و تغییر شکل خود ادامه می دهد و والدین باید قادر باشند به موازات آن در قواعد خود تجدید نظر کنند.
اتاقهای گفتگو جذابیتهای بالقوه زیادی داشته و می تواند فرد علاقه مند را به فعالیتهای جنسی online ترغیب می نمایند.
بسیاری از اتاقهای گفتگو وابسته به جنسیت نیستند،موضوعات گفتگو بی ضرر به نظر می رسند اما به یکباره هر چیزی می تواند اتفاق افتاده و گفتگو های جنسی و موارد نامعلوم بیشماری صرفنظر از گفتگوی خاص پیش آید.
در بسیاری از اتاقهای گفتگو و نه در تمامی آنها ،فرد onlineبسادگی می تواند با افرادی که از هر سن وجنسی هستند وارد ارتباط و گفتگو شود.مشترکان بسیاری از اتاقهای گفتگو تمایل دارند که خود را کم سن وسال معرفی کنند (هر چند ممکن است واقعا 18 سال باشند)آنها جوانانی هستند که بدنبال رابطه جنسی با هر فردی بوده و با ارائه تصویر به راحتی می توان افرادی را مشاهده نمود که در خواست رابطه جنسی داشته و آشکارا عبارتی را بیان می کند.
حال آنکه اینترنت رسانه پیشرفته ای است که سالیانه هزاران کاربر جدید به آن می پیوندند. در بین کاربران زمان online شدن و هدف اصلی آنها از online شدن(تجارت/لذت)متفاوت است،پس لازم است:
-به فرزندان خود اجازه درج هیچ گونه اطلاعاتی از قبیل اسم جنسیت و عکس را در قسمت فهرست اعضا ندهید.
-به آنها اجازه انتقال هیچ عکسی را با استفاده از این نرم افزار ندهید.
-به فرزندان خود اجازه انتشار اطلاعات در مورد خود را در هر جایی ندهید یا اجازه ندهید که آن را برای افراد دیگر قابل دسترسی کنند. از افرادی مثال بزنیم که در نتیجه فاش کردن چنین اطلاعاتی دائما آزار و اذیت شده یا ربوده شده اند.
-نوجوانانمان را آگاه کنیم که هرگز با فردی که برخورد onlineداشته اند ملاقات ننمایند، همین طور مواردی را به آنها متذکر شویم که باعث شده افراد ربوده شده،مورد حمله قرار گیرند وحتی به قتل برسند.
-ضروری است،کامپیوترهایی را که قابلیت دستیابی به اینترنت دارند در جاهای عمومی مثل آشپزخانه یا اتاق خوری قرار دهیم نه در اتاق بچه ها،وقتی کودکان و نوجوانان از نزدیک توسط والدین کنترل می شوند، والدین فعالانه در کاری که کودکان انجام می دهند مداخله نموده و آنها خود را کمتر درگیر فعالیت های ممنوعه خواهند کرد.
نکته حائز اهمیتی که وجود دارد این است که به همراه کودک به سایتهای نامطلوب نیز وارد شوید .آن لحظه از نظر بار آموزشی می تواند لحظه ارزشمندی باشد چرا که می توانید درباره خوب یا بد بودن آن سایت بحث کنید.البته این اقدام باید با احتیاط فراوان انجام شود .
-وقتی افراد با استفاده از اینترنت گفتگو می کنند یا پیامی می فرستند ،تمایل به استفاده از واژه های کوتاه و خلاصه دارند.در اتاق گفتگو ،افراد معمولا از عبارت asl استفاده می کنند که به معنی « پرسیدن سن،جنس و محل زندگی»شماست.اگر در هنگام استفاده کودکان از اینترنت،آنها را کنترل می کنید،آگاهی از این سر واژه های کوتاه ضروری است .برای مثال pos به این معنی است که والدینم مراقبم هستند،چیزی نگو.
انزوا و چت
کودک ونوجوان زمان زیادی را به خصوص در شب به صورت آن لاین صرف می کند. و از جمع خانوادگی کناره گیری می کند. فرزندتان مانیتور کامپیوتر را زمانی که وارد اتاقش می شوید ،خاموش می کند یا به سرعت صفحه مانیتور را تغییر می دهد.
این ها علایم و راهنمای خوبی است که نسبت به بروز جرایم علیه کودک ونوجوان هشدار می دهد. والدین در حفاظت از اطفال آن لاین نقش اساسی دارند.چرا که اغلب کودکان ونوجوانانی که قربانی بزهکاران اینترنتی می شوند ،زمان زیادی را در اطاق های گفتگو به طور آن لاین سپری می کنند.
والدین باید با فرزندان خود صحبت کنند و با آنها بر سر اینکه کدام برنامه ها و محیط های اینترنت قابل پذیرش هستند ،به توافق برسند.
بهترین کاری که والدین می توانند انجام دهند این است که اسم کار بر و گذر واژه داشته باشند و با کودکان ونوجوانان توافق کنند که هر چیز ناراحت کننده یا عجیبی که می بینند برای آنها بازگو کنند.
یکی از مواردی که می توانند انجام دهند این است که ،با کودکان ونوجوانان در مورد دوستان آن لاین وی صحبت کنند.
فیلترهای اینترنتی ومدرسه
اگر فرزندتان در مدرسه قرار است به اینترنت مجهز شود شما به عنوان والدین باید نگران باشید، چرا که شما خواهان تضمینی هستید که قبل از دایر شدن اینترنت در مدارس ،مراقبت های مناسبی صورت گرفته باشد.بدون برنامه نظارتی و راهبردهای مناسب ،همان فناوری که هدفش کمک به دانش آموزان است ،تبدیل به وسیله ای می شود که می تواند به آنها آسیب برساند .
برای هر کودک ونوجوانی که در مدرسه به اینترنت دسترسی دارد ،یک اسم کاربر و کلمه عبور اختصاص داده شود .پس از آن مدرسه باید اسم کاربر و گذر واژه کودک ونوجوان را به اولیای وی ارائه دهد.
همچنین باید این نکته را مدنظر قرار دهیم که اگر تردید دارید که آیا فرزندتان یک اکانت ای میل دارد یاخیر ،کامپیوتر داخل منزل را کنترل کنید.یک شیوه این است که «مرور گر گروب»را بازکنید و روی جای ویژه آدرسها کلیک کنید. مرورگرها اثر آخرین سری از وب سایتهایی را که از آنها بازدید شده است ،در خود نگه می دارد.
این کار به منظور جستجو در امور شخصی آنها نیست ،بلکه به منظور در اختیار داشتن راهنمای لازم برای حفاظت از آنها در یک مورد غیر منتظره است در این میان کاملا هدف خود را برای کودک تان مشخص کنید.وظیفه والدین است که نگذارند آسیبی به کودک برسد.
در آخر اینکه چت یک دنیای مجازی محسوب می شود و مکانی است که انسانها می توانند در آنجا از آن چیزی که واقعا هستند،فاصله بگیرند وآن چیزی شوند که می خواهند باشند.این امر می تواند «چت» را به محیطی رویایی و بهشت بزهکاران اینترنتی بدل سازد.